Ga naar de inhoud

Mijn rouw

Ik rouw voor wat ik niet meer kan.

Ik rouw voor het verlies van een stukje van mij zelf.

Ik rouw voor wat andere van mij verwachten.

Ik rouw voor het lichaam wat steeds een stukje inlevert.

Ik rouw omdat mijn toekomst er anders uit ziet dan ik had bedacht.

Ik rouw omdat ik boos, gefrustreerd en angstig ben voor wat de toekomst mij brengt.

Ik rouw omdat ik toch een stuk eenzamer ben dan vroeger.

Ik rouw omdat ik niet wil toegeven aan wat ik niet meer kan zijn.

Ik rouw om de oordelen van een ander die er geen weet van heb.

Ik rouw voor alle aanpassingen die ik moet doen in mijn leven.

Ik rouw voor de zorgen die mij gezin over mij hebben.

Terwijl ik voor andere de schone schijn op hou.

Ik rouw voor de pijn die ik elke dag met mij mee draag.

Ik hoop dat ik aan het einde van de rouw kan accepteren dat het nooit meer zal zijn als toen.

Geschreven door Sonja Bierenbroodspot

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *