Wandelen in de mist
De laatste keer dat ik u zag, wist u niet meer wie ik was.
De ziekte die vergetelheid heet had u toen al heel ver in zijn greep.
De tijd verstreek en de mist die optrok werd steeds maar dikker.
In die mist was u op zoek naar rust.
Een zoek tocht waarbij het bekende steeds onbekender werdt, en de mist steeds dikker werd.
De mist is voor u opgetrokken en de zon is gaan schijnen.
Hierdoor hebt u rust gevonden en is er een einde gekomen aan u steeds voort schrijnendschrijnendee zoektocht.
Het wenst mij alleen nog te zeggen … rust zacht lieve Oma.
Geschreven door Sonja Bierenbrooodspot
